Het was op het nieuws dus het is zo: er is een nieuw filmgenre. ‘Mannendrama’ heet het. De film Mannenharten bijvoorbeeld. Daar staan ze massaal voor de in rij. Allemaal mannen, met baardjes en onwaarschijnlijk grote maten gympies, die gaan naar een film over ‘mannen die worstelen met de liefde’. Het verbaast me niets. Het begon allemaal een paar jaar geleden. Met de pizzasessie. Dat was plotseling alles behalve dat. Ineens stonden er – op de doorwerkavond die als smoes diende voor bier en bunkeren – gezellige bakjes knapperige Thaise roerbakgroenten klaar. Terwijl ik me met de aanwezige vrouwen stortte op een handjevol gefrituurde loempia’s, checkten de mannen welke gerechtjes vegetarisch waren. Vanaf dat moment ben ik ze gaan observeren, die moderne mannen. Zet ze bij elkaar en ze hebben het uitvoerig en gepassioneerd over inwendige reflux bij baby’s, bikram yoga, bleekselderij en zwarte bessen. Haal ze uit elkaar en ze luisteren onder hun peperdure koptelefoons naar Katy Perry en Duffy.
Mannen zijn de nieuwe vrouwen. Lieve lobbesen zijn het. Zolang er geen oorlog uitbreekt is er niets aan de hand. Dat moet minister Hennis-Plasschaert ook gedacht hebben toen haar ministerie van Defensie een landelijke klaagzang was begonnen. Hennis zou te weinig zichtbaar zijn op de vloer en niet weten wat er leeft in de organisatie. En dat is niet goed voor de motivatie, vonden de mannen.
Het is natuurlijk ook sneu. Heb je een nieuwe broek, zegt niemand er wat van. En ze waren ook nog vergeten te vragen hoe de verjaardag van je zoontje uiteindelijk was. Op zo’n moment vergeet je natuurlijk een beetje dat het de directeuren en secretaris generaal zijn die voor de dagelijkse pleurpraat zijn aangenomen (daarom zijn ze zo duur!) zodat de minister beslissingen kan nemen die de buitenwereld aangaan. Levensgevaarlijk, dacht Hennis, die de beelden van de betraande snorren op de landelijke televisie zag… Er hoeft maar één godsdienstwaanzinnige ergens in de wereld op zo’n moment langs Nederland 2 te zappen om te zien dat we hier ons eigen Boehoeruzgan hebben ingericht. Best een easy target. Ze greep in en stuurt een deel naar huis en van dat geld koopt ze 37 JSF vliegtuigen. Zoveel software vraagt om hardware. De rest van de mannen gaat naar Mali. Elkaars hand vasthouden rond het kampvuur. Patronen uitwisselen. En, als ze weer veilig terug zijn, met z’n allen naar Mannenharten!